Υπάρχει μία είδηση που μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί να μη σημαίνει και τίποτα. Η ιστορία θα δείξει αν αυτό που συνέβη τελευταία, θα επηρεάσει τις ισορροπίες στο μέλλον. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Στον Ψυχρό πόλεμο μεταξύ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού, συμβαίνουν πολλά και τελευταία αυτός έχει μεταφερθεί στις ακαδημίες. Οι δύο ομάδες, προσπαθούν να πάρουν παίκτες η μία από την άλλη, όμως στη περίπτωση που θα ασχοληθώ σήμερα υπάρχει μάλλον και μία παρατυπία. Παίκτης του ΠΑΟΚ, η οικογένειά του για την ακρίβεια, έκανε επαφές με τον Ολυμπιακό πριν μπει στο τελευταίο εξάμηνο του συμβολαίου του.
Εννοείται πως αυτά είναι ψιλά γράμματα για την ελληνική αθλητική δικαιοσύνη, η οποία μπάζει γενικά. Δεν γίνεται να περιμένουμε να αντιδράσει σε αυτή την περίπτωση παρότι υπάρχει κόκκινο δημοσίευμα που αναφέρεται στο παράνομο ραντεβού.
Ο λόγος για τον Γιάννη Κωνσταντέλια, ο οποίος ανανέωσε το συμβόλαιό του με τον ΠΑΟΚ μέχρι το 2024. Σήμερα στα 17 του, χτυπάει την πόρτα της πρώτης ομάδας αλλά δεν είναι μία περίπτωση σαν τις υπόλοιπες. Διαφέρει και θετικά και αρνητικά.
Ο «Ντέλιας» είναι ο πιο άρτιος τεχνικά και ποιοτικά παίκτης που έχουμε δει στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ. Δεν περνάει από το μυαλό σας τι κάνει με την μπάλα. Βασικά κάνει ότι θέλει, αρκεί να θέλει.
Εννοείται πως ο Ολυμπιακός πάλεψε να τον αποκτήσει. Θα ήταν ηλίθιο να πιστέψουμε πως δεν έκανε κάτι. Βεβαίως και έκανε, βεβαίως και τρέφεται από αυτές τις κλοπές. Γενικά από τις κλοπές αλλά ας μη το αναλύσουμε.
Με τον ΠΑΟΚ να του έχει κλέψει πρόσφατα τον Χουρδάκη, ήταν μαθηματικό να ασχοληθεί με τον Κωνσταντέλια. Δεν τα κατάφερε, απέτυχε και τώρα βγάζει διαρροές πως δεν ασχολήθηκε. Και εγώ προτιμώ τον αρακά από το πιτόγυρο.
Το ότι ο Ολυμπιακός έφαγε τα μούτρα του, είναι το λιγότερο σε αυτή την περίπτωση. Δε με πολυαπασχολεί για την ακρίβεια, απλά το καταγράφω.
Το ζητούμενο είναι, πως θα γίνει να παίξει στον ΠΑΟΚ ο Κωνσταντέλιας. Γιατί ναι μεν είναι πάνω από αυτό που λέμε τοπ ταλέντο, όμως η νοοτροπία του χρειάζεται δουλειά. Ούτε κακό παιδί είναι, ούτε προβληματικό. Αλλά όπως όλα τα παιδιά που διαφέρουν από τους μέσους όρους, που ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μες στο γάλα, έτσι και αυτός, έχει τα θέματά του.
Από τον ίδιο εξαρτάται καθαρά. Το ότι στα 17 του μπορεί να έχει βγάλει όσα χρήματα ένας μισθωτός σε μία ζωή, δεν είναι λόγος να επαναπαυθεί. Αυτό το ταλέντο, μπορεί να φτάσει σε επίπεδο που ουδέποτε έφτασε Έλληνας ποδοσφαιριστής. Και δεν είναι υπερβολή αυτό που γράφω.
Όταν θέλω να χαζέψω λίγο στον υπολογιστή, αυτόν κάθομαι και βλέπω. Είναι σοκαριστικά αυτά που κάνει. Και η ελπίδα μας να τα κάνει σε μόνιμη βάση και με σωστό πνεύμα ανταγωνισμού, πέφτει πάνω στον Πάμπλο Γκαρσία, τον προπονητή που κατάφερε να πάρει σε μεγαλύτερη συνέπεια αυτά που έχει να δώσει ο 17χρονός.
Έχοντας ακούσει πολλούς να συζητάνε για τον Κωνσταντέλια, δεν έχω καταλάβει ποια είναι ο καλύτερος τρόπος να τον διαχειριστείς. Δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς ένα φαινόμενο.
Να τον ανεβάσουν τώρα στη πρώτη ομάδα για να πιεστεί παραπάνω; Να τον ψήσουν λίγο ακόμη στη Κ19 για να προετοιμαστεί καλύτερα; Να ρίξουν το βάρος στην ενδυνάμωση; Στο πνευματικό κομμάτι; Σε όλα μαζί με έξυπνο τρόπο; Πραγματικά δεν ξέρω.
Το μόνο που ξέρω είναι πως αν αυτό το παιδί καταφέρει να συνδυάσει το ταλέντο του με το υγιές ανταγωνιστικό πνεύμα που πρέπει να έχει ένας τοπ επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, αυτά που θα κάνει θα μας μείνουν χαραγμένα στις μνήμες για πάντα.